Arz. Şiiri - Hüdayi Azbay

Geldim kutlu Ravzana al perdeyi aradan
Şu ümmetin halini arz edeyim sana Yâr
Karanlık Kâinata düşen nuru Hirâ'dan
Biraz daha içelim nolur kana kana Yâr

Senin hakikatinle düşerken Ebu Cehil
Sensiz divane olduk ateş düştü cana Yâr
Feraset ziyan oldu kim ahmaktır kim ehil
Baykuş tünedi dama ümmet düştü zana Yâr

Direnir geri dönmez Ebrehe'nin filleri
Umutsuzluğa düştük kurt düştü imana Yâr
Ümmetin mazlumları bekler ebabilleri
Ümmetin zalimleri sırt verir düşmana Yâr

Koştuk ganimet için okçular tepesinden
Sırtımızdan vurulduk düştük her bir yana Yâr
Ayırınca karanlık anayı körpesinden
Saldı bizi her rüzgar bir uçsuz ummana Yâr

Sönmüş ocak başında eller sabır yoğurur
Merhamet kör ve ketum bakışlar bi - mana Yâr
Göz yaşıyla kavrulan tencere taş doğurur
Bir anne şefkatiyle tuz basar vicdana Yâr

Asırlardır göklerden biz beklerken bir bahar
Kurtulunca kuyudan atarlar zindana Yâr
Derin maviliklerden üstümüze taş yağar
Nedir bunun hikmeti kan bulaşır kana Yâr

Şu bizi yutan kuyu gayya kuyusu mudur
Ne yana dönsek gayri dönüşür buhrana Yâr
Yoksa yakıp kavuran gaflet uykusu mudur
Elimizden tutuver dönelim Kur'an-a Yâr

Bu feryadın içinden duyan yok ahımızı
İsyan kokar duamız kem düştü lisana Yâr
Hürmetine affetsin Mevla günahımızı
Yeniden heyecanla koşalım Ravzana Yâr

Bir zafer yeşertmişti bir örümcek ağından
Şanı yüce Yaradan Nur dağında sana Yâr
Bir güvercin sabrıyla o Saâdet çağından
Bir kırıntı bekleriz dökülsün cihana Yâr

Yetiş ne olur yetiş uykudadır insanlar
Hangi yüzle varalım biz yarın divana Yâr
Bu ölüm uykusundan çıkmaz arşa duâlar
Halimiz sana arzdır sen arz et Rahman'a Yâr