Senden uzak gönüller bir uçurum gibidir
Ruhlardaki boşluğu o sonsuz ruhun sarsa
Nefis içimde yanan koca bir mum gibidir
Titrese her saniye, üfleyince kararsa...
Adı en sevgilinin anılınca ürpersem
Ağlasam geceleri sensiz geçen günlere
Göremedim dünyada rüyaları süslesem
Dolup dolup boşalsam sana aç gönüllere
Bazı kem talihliler seni anlamayacak
Nur halkanı görünce gözünü yumacaklar
Sensiz koşuşturanlar yerlerinde sayacak
Ona doğru gidene açılmaz mı kucaklar
Dikenler hüküm sürdü sensiz karakışlarda
Bahar geldi güllerin açıyor demet demet
Seni arar gibiyiz o mahzun bakışlarda
Ummanında damladır annedeki merhamet
Ve sen nefsi emmarem resulünü beşerin
Ne kadar yaşıyorsan sevgide o kadarsın
Günahını ağlarsın sürçünce kardeşlerin
Ümmetinin yaptığı herşeyden haberdarsın
Ruhundan üflemekle ruhlar aydınlanacak
Pırıl pırıl olacak yeni doğmuşçasına
Dillerde söylenenler kalpte makes bulacak
Senin boyandan çalsak gönüller fırçasına ...
İrfan Ülger 2
Kayıt Tarihi : 5.6.2018 14:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlu doğum etkinliği için yazdığım bir naatdır. 2013 yılına ait bir şiirimdir.
![İrfan Ülger 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/05/en-sevgiliye-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!