En Sade Evde, En Derin Sevgi
Bir duvarın çatlağından sızan rüzgâr gibi,
Sessizce gelir gerçekler,
Sözsüz bir annenin gözünden dökülen yaşta gizlidir hakikat.
Ne saraylar, ne yüksek mertebeler
İnsanı insan yapan,
Bir lokma ekmekte bölüşülen dostluktur.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta