En nihayetinde….
Ellerim göğsüme saplıyken gördüm seni anneciğim
Tutuşmak istiyordu gökyüzü izin vermedim
Telaşımı mazur gördü sanırım yatağımın altına sakladığım mektuplar
Ağladım sustum konuştum
Güldüm en nihayetinde…
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Kafam sanki bir devrin can çekişen senaryosunu baştan kurguluyordu
Bir devir ideolojilere kızgın olmayan her şeyi bırkamış bir devir / YOKSA SAIRIM EVRIM MI GECIRIYORUZ :)) SIIRINIZ GÜZEL VE ALKISLIYORUM SIZI
Hadi ellerim uyuşmuş hadi gözlerim kör ya yüreğimdeki sancı nerde..._ustaca satirlar ve bir o kadarda güzel anlatimlar kutlarim Mustafa bey
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta