En Kötüsü de Yaşamadan Ölmekmiş Seni

''En kötüsü de,
yaşamadan ölmekmiş seni.''

Gidiyorum ölüme doludizgin
Gönlümde ki boşluğu doldurmadan
Sonumun böyle olacağını bilerek
Yaşamıştım, gözlerimi kapatarak
Ruhlar da sızı var alnımız da kara yazı
Şuan benim için çalıyor ölümün kanlı sazı
Benim korkum ölüm değil, gözünün tek damla yaşı
Son buluyor Gülseverin bu dünya da çektiği acı
Ama sen olmadan da çekilir mi artık oraların nazı
Dert değil beklerim tanıdık bir çınar altın da vuslatı
Yıllardır bekliyor beni o çınar ağacı, gölgesine oturup
Hasret gideririz bazı bazı, benden bir şiir kalır geriye

Sizden tanıdık bir yazı: ‘Ölüm Allah’ın emri,
Ayrılık olmasaydı.”