En Kötü Zaman Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Karanlığın körlüğünden
Ölüm çıka geldi
Erdemsizliğe
Barbarlığı yükleyenler
Göğü sarsan nidalar arasında
Kör vicdanlarını
Dehleyerek
Yürekli insanların yurduna saldırdılar
Til Koçer yanıyor
Zumar kanyor
Lime lime edilen bedenler kızıl kan revan içinde

Çeteler şuh ile
Hu çekerek
Allahtan gelen
Ayetler okuyarak
Kesip döktükleri
İnsanların kanını içerek
Mest olup
Namaz kılarak
En kötü zamanda
Umutları perişan ettiler
Şengal ovası tarumar,Rabiya’da kan kokuyor bu yaz

Koca bir diyar yasta
Ay’da ışık sölük
Tanyeri karanlık
Çığlıkların yükseldiği
Şengal’da
Ocaklar yıkıldı, süngülerin altında bedenler paramparça

Edep erkan cahili olanlar
Habur Gümrük Kapısını
Kapattırıp
Yezidi muhacirleri
Sınırdan bu tarafa sokturmayıp
Dört bir yanda zulümü alkışlatır oldular
Pasportu olmayan mazlumları döverek geri genderdiler

İfet,namus nedir bilmeyen
İnançlara saygı duymayan
Hızırpaş’yı
Mansur-El Hallac’ı
Öldürenler değil miydi
Irak Şam İslam Devleti
Kurmak isteyen güruh
Edirne’de
Hurufi’lere yaşatılanları Ezidi Kürtlere reva görüyorlar

Caniliği tercih eden
Soysuzlar
Çoktan insanlığı ezip geçtiler
Laleş’te
Ağustos çiçekleri, gülleri kurudu
Mazlumlara dayatılan
Kör bıcakların ağzında
Ölüm binlerce insanı buldu
Yezidilere kıyıyorlar
Dört bir yanda
Zulüm, acı, kahır
Sardı her yeri
Ey Şengal
Yüreği daim kanayan yaralı kuş
Musahf-î Reş
Şeyh Adiy bin Mûsafır aşkına
Ağlama artık
Tuhaf inançlar için Ezidiler, Aleviler, Ateistler katledilmesin yeter

15.08.2014
İstanbul