Gözlerimi yormakta buluyorum çareyi okuyorum izliyorum yazıyorum.
Kar tanesi düşüyor yaz gecelerime, sinsice bir soğuk aldı sıcaklığımı
Sayfalara gömüp kafamı tanımadığım lisanlarla konuşuyorum
Bütün suskunluğum yazılarımda çığlık atar gibi
Küçücük masamda dağınık kitaplarda 07 uçlu kalemlerde arıyorum huzuru
Teslim etmiyorum keskin bakışlara kendimi
Arada akıtıyorum, dolma kalemlere hapsettiğim kalbimi...
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
-yosmanın ar'a uzaklığı kadar uzağım kendime,
yakınken bunca yüreğine
ama ah o yüreğin... yine beni vurdu.
Tam bu akşam
Bu kelimelere yutkunmuşken
Ve aklımda sen varken
Ben ağladım.
-ağlamanın bana seni getirmeyeceğini bile bile
bile bile hiçbir yazdığımın değmeyeceğini gözlerine...
DOLMA KALEMLERE HAPSETTİĞİN KALBİN NE GÜZEL ŞİİRLER YAZIYOR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta