Gözlerimi yormakta buluyorum çareyi okuyorum izliyorum yazıyorum.
Kar tanesi düşüyor yaz gecelerime, sinsice bir soğuk aldı sıcaklığımı
Sayfalara gömüp kafamı tanımadığım lisanlarla konuşuyorum
Bütün suskunluğum yazılarımda çığlık atar gibi
Küçücük masamda dağınık kitaplarda 07 uçlu kalemlerde arıyorum huzuru
Teslim etmiyorum keskin bakışlara kendimi
Arada akıtıyorum, dolma kalemlere hapsettiğim kalbimi...
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




-yosmanın ar'a uzaklığı kadar uzağım kendime,
yakınken bunca yüreğine
ama ah o yüreğin... yine beni vurdu.
Tam bu akşam
Bu kelimelere yutkunmuşken
Ve aklımda sen varken
Ben ağladım.
-ağlamanın bana seni getirmeyeceğini bile bile
bile bile hiçbir yazdığımın değmeyeceğini gözlerine...
DOLMA KALEMLERE HAPSETTİĞİN KALBİN NE GÜZEL ŞİİRLER YAZIYOR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta