Akil iken bir beşer; neden şaşar ve düşer?
Demek şerre değil de; hayra benzer bazı şer!
Süper olsa bir akıl; her konuyu çözemez!
Yoksa önde önderi; her sahada gezemez!
Kamil mürşit gerekir, dahi olsa akıl’a!
Şayet onu bulmazsa; yazık olur o kula!
O tür mürşit arayan; gitmelidir ilim’e!
Ona talip olmayan, alet olur zulüm’e!
Her kitapta yazana, ilim diyen yanılır!
Ne yazık ki çok kere, şu iş öyle sanılır.
İlim iki çeşittir; manevisi, maddisi;
Kulu gökte uçurur, mezcedilse ikisi!
Müspet bilgi lazımsa, dini bilgi zaruri!
Olmak gerek şu iki, her talibe mecburi!
Sakın deme bu çağda, nasıl olur hala din?
Her devirde elzemdir, akil olan kula din!
Teknik aklın ışığı, mana vicdan nurudur;
Bu ikiye sahipsen, ölene dek koru dur!
Bunlar ile mümkündür, en hakiki terakki!
Başka türlü düşünsek; yanlış olur telakki!
Abdullah Toroslu
26.12.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 26.12.2012 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!