Biz yine: saflığımızın, çukuruna düştük
Kırılan kemiğimizin, şerbetini içtik
Hep: iyi niyetimizin, ateşiyle piştik
Günahımızın bedelini, çok acı çektik
Bir acı ki: söyleyenin, dilini yakıyor
Yüreğim, fokur fokur ta! Özünden kaynıyor
Varlığımı alev sardı, topyekûn yanıyor
Fakat zift dolu gözler, bunu bayram sanıyor
Siz öyle bilin: ey! Şeytanları geçen nesil
Kendini bilmeyenler, iblislerden de sefil
Yaş gözümü yakıyor; sebil üstüne sebil
Hakkı kefil eyledim! O ki: en güzel vekil
(25.11.1988)
Mahmut Gazi ŞimşekKayıt Tarihi : 3.11.2009 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!