Çocukluğumun yalınayak çıplak özgürlüğü
küresel bir hançer indi üstüne
tabelalar yapraksız ağaç yerine
mazlum çığlıklar hançeresinde
göğsümüzün üzerinde kanayan cevher
kozmik boşluklarda ses olur yoksunluk
yoksulluk derin uçurumlarda boğulan ses
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta