Ruhum ızdırap içinde yanıp kavruluyor
Bedenim sokakda yaprak gibi savruluyor
İçimden yükselen feryat çağları yırtıyor
Sanki ademoğlu benim sabrımı tartıyor
Soran yok hiç derdin, zorun ne senin kardaşım?
Şu koca dünyada yalnız ve de bir tek başım.
Hayat vermediğini bir bir alıyor benden
Rüzgarlar sanki bir haber salıyorlar senden
Ruhu gezerken Tanrı Dağlarından Eşref'in
Şu koca dünyada ki tek varlığın Şeref'in
Duyuyorum sesini beni çağırıyor yanına
"Gel" diyor mutlaka "sırtını dönde gel" kanına
Serbest bırak içindeki coşkun alevleri
"Yak da gel" diyor ardındaki tüm o evleri
Vasiyetim tutun gereğini arkadaşlar
Eşref'e yakın olsun mezarlığım da taşlar
Eğer olacaksa demek gerek bunun için
Hele bir bana sorun ne gerek buna niçin?
Ruhum ne cennette huzur bulacak ne dağda
Izdırabım diner O'na yakınken bu çağda
O ki benim şeyhim, Pirim, O benim nefesim,
Anlatamadığım yürek, duymadığım sesim,
O benim dert ortağım, Kuşçubaşı Eşref'im
Varlığını bildirdi ben ondan müşerrefim
Kayıt Tarihi : 24.6.2017 16:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!