Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Elbette ki bencilliğinde bir kırılma noktası var;
''Ben''diyen insana ''Sen''i kimden aldın diye sormak,sanırım buna da mânen hakkımız var,yazdığınızı göz önünde bulundurunca yazdıklarımda bencillik sayılabilir ama ''İnsan''cılıkla karşılaştırırsak içimde yaşayan ''Ben''cilik H.z Adem'in doğuşuyla kaybolmuştur diyebilirim.
saygılarımla üstad
hep ben demek değil mi? ,tşkler.
ne kadar çok var..!
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
'bencillik, bir insanın hayatını istediği gibi yaşaması değildir '
e çünkü bunun adı özgürlüktür...
'bencillik, başka bir insanın hayatını,kendi kurallarımıza göre yaşamasını istememizdir'
yani birinin özgürlüğünü kısıtlamak ve kontrol altına almaya çalışmak demektir...
bu kendine güvensizliktir, tamamen kendini düşünmektir...sevgide eksikliktir...duyguda noksanlıktır...! ! !
kısaca kişileri ve kişilikleri eksiltir...!
kendi kişiliğini koruyabilenler ve kendini uzak tutabilenler adına paylaşım için teşekkürler...
sağlık ve sevgiler...
Tıpkı bir Efendi-Köle ilişkisi gibi!
''ne diyorsam, o!'' gibi!
Hem savcı, hem avukat ama ille de yargıç olmak gibi...v.s.
Paylaştığınız için sağolun Oğuzkan bey...
dogru söze ne desin haci emmin
hakli sözün cekilmese gemin...:)))
Saygilar hocam...
:))...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta