En Derin Nefes Şiiri - Saygın Doğaroğlu

Vakitsiz esen rüzgar
Kimsesiz bir nefes olur içimde
Herşey başladığı yerde mi bitiyor yoksa
Öksüz kalmış şiirler
Sımsıcak dudaklarına muhtaç

Bin asır uzak mı hayaller
İlk öpücük ilk sözler
İlk göz göze bakış
Üç metreye sığarmı
Ulaşılır mı zannediyorsun

Bir yanım gümüş rengi şelale
Bir yanımı acı bordo bürümüş
Ellerim kaleme yabancı
Kağıt desen sis ardı gözlerin misali

Gecenin zifiriside korkutuyor sabahın meltemi de
Ağaçlar ve sudan yontulmuş taşlar
Batarken benliğime
Yüreğim benden çok uzaklarda

Yangın yeri şimdi bu şehir
Bilinmez ölüm vadisi
Geliyorsundur şimdi
Ayak basmışsın,
Cennetin habercisi olmayı hak ederken
Cehennem kapılarını açmışsın

Yüzüm aynalardan utanır oldu sen gidince
Bir satır arasından şimdi aşağı bıraksam kendimi
Tutatar mı bir sihirsiz hece
Ahmed arif çekinir ıssızlığımdan
Öyle amansız bir gece

Şimdi nereye gitmeli
Ve nasıl ölmeliyim
Bir ip ucunu çok görme