En Çok Solumsun Şiiri - Yusuf Maral

Sen, benim olan ve olmayan
Hiç bir şeye benzemiyordun işte
Hatırlasana çocuktum, ürkektim
Bir serçenin ki kadardı yüreğim
Ne zaman tebessüm etsem, dudağım
Ne zaman ağlasam yanağım oldun
Ne zaman utansam, sendin başımı eydiğim
Ne zaman gözlerim takılsa gözlerine
Ben hep seni düşledim
Hani saklambaç oynardık ya çocukken
Ben sadece seni saydım
Yaslanıp bir duvara kapatınca gözlerimi
Ben bir tek seni özledim
Saklandığın yeri değil
İçimdeki seni düşündüm
....
Sen gökte yıldızdın
Yerçekimiydin beni kendine çeken
Yanı başımda güneştin, sıcacıktın
Yokluğunla üşüten Ayazdın
Sen hüznümü açığa vuran sonbahar
İçimde kelebekler uçurtan bahardın
Her ihtimalini sevdiğim ama
Dokunmaya kıyamadığım papatyaydın
Sen benim elim ayağım, gözüm kulağım
Beş duyu organım altıncı hissimdin
Sen benim ilk öğrendiğim
Harfleri yalnız sen olan alfabemdin
Aşk diye yazdığım tek hecemdin
Sen benim günaydınım, sabahım
Huzurla uyuduğum gecemdin
Sen benim varlığımdın yokluğumdun
Sen annemden sakladığım çocukluğumdun..
...
Nasıl geçti yıllar anlamadım
Bir merhabadan öteye gidememiş
Korkak bir yürekte büyüttüm seni ben
Oysa sımsıkı sarılmalıydım
Bir kış gecesi, üşürken ellerin
Ellerini bir kelepçe gibi tutmalıydım
Ne yazık ki ben hep ceplerimde sakladım seni
Yumruklarımı sıkıp sıkıp kendimi avuttum
Şimdi yokluğunla geçen seneleri saymaya
Parmak hesabım yetmiyor artık
Sana ilk, bende buradayım dediğimde
Onca kişinin içinde
Sıradan biriydim işte
Biliyorsun öylesine sarılmıştık ikimizde.
Ve biliyordum ki ölürcesine ayrılmıştık
...
Şimdi sen benim
Her nefeste içime çektiğim efkarımsın
Dinlediğim tüm şarkılarda "sol" notam
Hicaz makamımsın
Kimseye anlatamadığım sessizliğim
Ah çekip çekip sustuğumsun
Sen benim önüm arkam, sağım
Sen benim " en çok solumsun"
Sen benim sana koşup
Kendine gelmeyi unuttugumsun
Dudağımda yetim kalmış gülüşüm
Yanaklarımı ıslatan ateşten bir damlasın
...
Ve şunu asla unutma ki.
Sen benim yarım kalmış siirimsin
Sen benim tırnak içine alıp
Üstünü değil, altını çizdiğimsin
Bir türlü bitiremediğim
Sonsuza dek seveceğim
" üç noktamsım"
Şimdi sana feda edilmiş bir ömürle
Yusuf misali düştüğüm bu kör kuyulardan
Beni hiç durmayacağını bildiğim halde
Savaş çocuklarının imdat çığlıklarıyla
Avazım çıktığı kadar sesleniyorum
Seni hâlâ o çocuk gibi seviyorum...
Seni hâlâ çok seviyorum