En Çok Sesini Özledim

Elimde değil ellerini unutmak
Gözlerin aklıma geliyor yumduğum an gözlerimi
Yine de en çok sesini özledim ben

Kumrulardan bahsetmen
Ya da siyasetten önemli değil
Bir dostun selamını iletirken
Veya bir şarkıya eşlik ederken
Beni ihya eden nefesini her kelimende
Bir bilsen nasıl nasıl özledim
Gülerken hele
Gülmeni kesmeden titretmeni sesini
Şaşırmanı bir soruyu soraraken
En çok da hıçkırığa karışmışken
Kızmanı bir sözüme
Çoğu zaman ne söylediğini umursamadan
Sırf duymak için huzur madeni ses dalgalarını
Dalmak ne güzeldi konuşmalarına

Omuzlarına düşen saçlarının hasretinden
Döktüm saçlarımı -gözyaşlarımdan beter-
Ve inci dişlerinin özlemiyle -ömrümden önce-
Çürüttüm dişlerimi
Kara gecedeki yıldızlı gözlerine ya ne demeli

Olsun ama ben senin en çok sesini özledim
Şehrin karanlık uğultusu hatırlattı bana
Hayalini anlattığın beyaz düşlerimizi
Umutlu ve inançlı ses tonunu özledim ben senin
Her şeyini özledim senin evet
Hatta miktarını yazsam mecaz sanırsın
Ama senin ses tonunu özlemek bambaşka
Ben senin en çok sesini özledim