En Çok Şiiri - Tuba Deniz Arslan

en çok saçlarını özledim
parmaklarımla okşamayı onları
dudaklarını uzun uzun öpmeyi

yaz sıcağının içinden geçerek
serin bahçelerde
çimenlere toprağa
göğsüne yaslanıp
ellerini avuçlamayı özledim
gücünü hissederek parmaklarının

güzel boynundan süzülüp gelen sesinle okuduğun hikayeleri dinlerken
kanlı akşamların olduğu saatin içinde
zamanı durdurup

bir bulut bir nefes bir ürperti
bir vakit
öylece duran vakitlerin içinde
sonsuz
kalakalmış

şaşaalı bir hayale hapsolmuş
bir ömür
en çok özlediğim