En Bahtiyar İhtiyar Şiiri - Abdullah Tor ...

İhtiyarlık bir nimet, kıymetini bilene!
Çünkü onda günaha, olmaz fazla alaka.
Nimet değil nikmet o; manen bedbaht olana!
Öylelerin hakkından, gelir ancak falaka!

Kırka kadar geçmezse, seyyieyi hasene?
O insanda hayır yok, hazırlansın narına!
Çünkü beşer kısmına, kemal yaşı o sene!
Kırka kadar ermeyen, nakıs girer yarına!

Gençliğinde çok gülen, yaşlılıkta eder ah!
Zira ayak ermiştir, çok korkulan sulara.
Ama ehl-i diyanet; ne ah eder ne eyvah;
Çünkü sonu düşünüp, asılmıştır yulara.

Müstakime uğramaz, yaşlılıkta gam tasa!
Zira o kul dinçliği; hak yolunda harcamış.
Haslar gibi yaşamış, dönmüş hass-ı havasa!
Yani nefse yenilip, başa bela sarmamış.

Şayet sende böyleysen; binler tebrik ihtiyar!
Ne mutlu ki; görevi, doğru tarzda götürdün!
Keşki herkes sen gibi, olabilse bahtiyar!
Sen ki en zor sınavı; yüz akıyla bitirdin!

Ne yazık ki ekserler; bedbahtlığa imrenir!
Tövbe etmek dururken, rüsvalığa soyunur.
Böylesine sadece; “yazık sana be! ” denir!
Çünkü gafil bu yaşta halen leşle doyunur.

Ya Rab ahir ömürde; gafa atıp şaşırtma!
Çünkü böyle olanı; paklamazmış teneşir!
Kırktan sonra ne olur: bize hadler aşırtma!
Kıl daima şu arzda; hakkı nezir ve Beşir!

Abdullah Toroslu
23.12.2012-İzmir