En akıllı insan kim, sorsam cevap ne sahi?
Kahir ekser diyecek; elbette ki, o, dahi!
Kimileri diyecek; çok mal yığan akildir(!)
Görünüşte bu cevap, elbet epey makuldür.
Kimi derki o, kişi; büyük makam sahibi(!)
Zira adam dünyada; yaşar tıpkı şah gibi(!)
Bazıları tercihin, siyasiye kullanır,
Kim liderse bir yerde; onu akil ins sanır(!)
Bir başkası, nefsine uyanlara oy verir(!)
“Zeki adam(!) ” diyerek, akillikten pay verir.
Kimi yazar, çizeri, ayyuklara çıkarır(!)
Daim onlar lehine, müspet karara varır.
Bir diğeri hayrandır; daim aktör kısmına,
İlah(!) edip tapınır; zavallıcık hasmına!
Şiltler verir kimisi, adam sanıp nadana(!)
Sitayişle metheder, münafığı o, sana
Değil asla hiç biri, bil sorulan o, kişi!
Beyan eder son resul; hadisinde şu işi.
Kim dünyaya dalmayıp, müteyakkız yaşarsa?
Ekser gibi olmayıp, hak yolunda koşarsa?
Muntazırsa ölüme, unutmazsa eceli?
“Akil o, kul” diyene; elbet derim ben; ”beli! ”
Hayat madem fanidir, hem de gayet kısadır!
Kuldan kusur ve hata, olmamalı pek sadır.
Etse şayet kusuru; acil tövbe etmeli,
Rücu edip Rabbine, hak yoluna gitmeli!
Şu dünyayı çok sevmek; her kusurun başıdır!
Bu günahı işlemek; gafillerin işidir.
Ya Rab bize akıl ver, şu dünyaya daldırma!
Kalp denilen beytini, batıl ile doldurma!
Yalnız senin sevgini, mukim eyle o yerde!
Derman olur zira o; bizde olan her derde.
Cihat ŞAHİN
13.06.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 13.6.2010 23:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!