Çaresizliğin resmini çizmişim
ve farketmeden gitmişim buralardan
Kimsede bilemedi ayrılışımı senden
Gecenin sessizliğine karışınca her şey
Bir tek o kalır ve susarım
Onu dinlerim en tek halimle
Cevapları olmayan sorular kafamda dolaşırken
Onun sessiz çığlığını duyarım cevap olarak
Bilirim her şeyin bir sonu vardır
Bu akşam şehrin sokaklarında, gezerken,
Tüm herkes sevdikleriyle,
El ele geziyordu,
Benim ellerim boştu,
Ama
Kalbim ve dilim de,
Mülteci sevdam var benim
Düşlerim gibi bir var bir yok
Üzülmek Su kadar ucuz
Sevmek Altın kadar pahalı iken
Seni sevdim
Biliyorum everest tepesindeki ulaşılmaz bir çiçeksin
Sen yoksun
sürgünlere yolladılar beni habersiz
yüreğimdeki aşkımla birlikte
köz gibi yanan sevdalar soğumadan
zaman bırakmadılar sevmeye
yazmak zor herşeyi kalemle
Karadeniz yine hırçın yüreğim Gibi...
Sahiller sessiz sevdam gibi...
Gökyüzü ağlıyor gözlerim gibi...
Ve ardımdan ağıt yakanlar,
Dinleyin denizin sesini...
Ne dostum ne de gardaşım kaldı
Bir iki arkadaş bir yalnızlığım baki kaldı
Vefasız dostlara son sözüm
Ne yazık ki sizlerin sayesinde anladım
Vefa İstanbul'da bir yer adıymış
Ne diyelim buna da eyvallah
Yalnız kalsak da bu yolda
Her türlü zorlukları koysalar da karşıma
Tüm Şerefsizlerin inadına
Yıkılmadık hep kalacağız ayakta.
Tebessüm ediyordu adam,
Belki de içi kan ağlıyordu
Yüreği paramparça olsa bile
Her şeye rağmen
Umudu vardır adamın
Güzel olan ne varsa
Uyusam rüyalar yalan
Uyansam hayaller
Gerçek olan şu ki
Ben derdimi kimseye
Anlatamıyorum!!!!!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!