Seni sevmekten başka birşey düşünmeyen,
Aşkına esir olmuş zavallı biriyim ben.
Sevmeyi ezberleyip sevilmeyi bilmeyen,
Eğlenmeyi unutan ağlayan biriyim ben.
Aşık olduğum günden beri düşünen,
Burada geçirdiğim, günler başka.
Saatler başka, zaman başka.
Burada yürüdüğüm, yollar başka.
Çiçekler başka. Toprak başka.
Dalgaların durulduğu,
Mehtabın olduğu o güzelim yerde.
İnerken akşam Temmuz,Ağustos, hüzünlerinde Avşa sahiline.
Gece yarısı gökyüzüne baktığında,
Parlayan yıldızların birinde, beni gördüğüne inandığında.
Gözlerimde çığlık çığlığa yanan mavinin derinliklerinde.
Bir gün bakmışsınki artık o eski sen değilsin.
Elin kalem tutmaz olmuş titriyor.
Gözlerin artık eskisi gibi görmüyor.
Bitmişsin sen arkadaş.
Birgün bakmışsınki gençliğin gitmiş.
Bir şarkı dinledim, sen geldin aklıma.
Aşk türküsüydü dinlediğim.
İşte o'an aklıma öyle bir söz geldiki.
Şiir oldu yazdı kalemim.
Bülbül dala konupta susarmı.
Güne başlıyor hayat
Kurtuluyor matemlerden gökyüzü
Ve sisler çöküyor üzerime
Ne seni görebilirim.
Ne ayak izini.
Ama
Bir cigara yaktım oturdum mehtaba karşı.
Şöyle bir düşündüm geleceği, geçmişi.
Karanlık ürkütücü, gözlerim donuk,
Gelecekten umutluyum, geçmişim soğuk.
Güneş doğdu doğacak derken.
Yaşamın kıyısında yüreğim.
Tek ayağım çukurda.
İçimde anlatamadığım binlerce anı
Ve yırtıp atamadığım onlarca mektup.
Silip atamadığım gözyaşlarım.
Derdime dert kattın.
Kalbinden hemen attın.
On paraya beni sattın.
Ne zalimsin sen kadın.
Yalnızlığında yıldızsın sen.
Dün yine aklımdaydın saatlerce.
Önce seni sonra sensizliği düşündüm.
Birşeyler takıldı boğazıma.
Ağlayamadım.
Acaba sensizlikmi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!