niye kızarsınki
köşe başındaki orospuya
tek o mu sattı bedenini parayla
biri bini farkeder mi
tapılan para olduktan sonra
almadın mı koynundaki kadını
toplum beni çalmıştır kendimden
içlerine girmişimdir zamanla istemeden
insanlar geçmiştir yanımdan
ateşimi almışlardır masamdan
hayatı hatırlamışımdır
yorgunluğumu anlamışımdır
acı kalplerindeyken
tutuştular üç kardeş elele
göz yaşları harç oldu ellerine
umut,
artık konuşmak için kullandıkları
ıslak,parlak gözlerinde
hep benim kalemimi kullandık
yazı bozuldukça, kendimi açtım
avcumdaydı artıklarım
benimle ilk cümlelerini
mektuplarını tükenmezle yazdın
ali olsun isterdim adım
gülebilirsin zor değil
sakın hep ağlayacağını
gözlerinin kızaracağını sanma
nasıl ben yorulup ta gittiysem buralardan
damlalarda yorulur akmaktan
sıkılacaktır yanakların
herşeyi yaptın kağıtlar üstünde
kaç kez uzandın çimenliklere
kaç kez izin verdin karıncaların içine girmesine
göme göme kendini toprak kokar oldun
oysa önceden arılar konardı saçına
sana gelirlerdi onca papatyanın arasında
çürümekte bedenim
ilk sırada ellerim
cebimde maskeler yüzüm için
ama yok yedek kalbim
üşümekteyim
gel gidelim buralardan
buruş buruş
bir sigara paketi olalım
yanmış kibrit içimizde kalsın
ödenmiş faturalar olalım
imzalar mühürler
giderken
ben kendimi bilmemişken
ne gördünki bende
ne aradın gözlerimde
tek iz mürekkep ellerimde
mektubum cebimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!