başkalrını alfabenin baş harfiyle bir tuttum
başkaları derken bile üzüldüm
kendim ya askerdeki harftim
uzakalrda onlarcasıyla,tek başıma
ya da son harftim
başkalrının attığı izmaritleri ben söndürürüm
destenin içine
sıradan bir kağıt olarak geldim dünyaya
bazen üzerine sinek konan baklava
bazen de hançer yemiş kalptim
ne yuva yıktım
ne de birini zengin ettim
indirdim kepenklerimi
artık satmayacağım hayallerimi
kaybettim geleceğimi
unuttum yalan geçmişi
sahte yaklaşımlarınızı
sayamadığım yüzlerinizi
seni çaldım dün gece
sesizce yatıyordun
hiç hissetmedin dokunuşumu
bedenimin ağırlığını
sözde benim olmuştun
günaha girdim
duman kaçmış gözüme ki
görememişim seni
hiç acımadın beni ezerken
oysa ben
ayakkabılarımı bile düşünürüm
izmariti söndürürken
söktüm aldım kalbimi elime
baktım gözlerine
elini tutar gibi tuttum
kıyamadım yine
başkası nasıl yapar diye düşündüm
biliyorum o da kıyamaz sana
giremez oldum artık denize
o mu aldı seni
yoksa sen mi gittin o na
bilmem ama şimdi ordasın
ve ben
ne seni rahatsız etmek istiyorum
kendimi geçiştirmek için
yaktığım sigaralar
üflediğim içim
sizin için bu satırlar
unutmadım
unutturmam
önceden para taşırdı cüzdanlar
şimdi borçlu kartların
alacaklı ev sahibi oldular
önceden mutluluk paylaşırdım ben
şimdi hüzünlerin tefecisiyim
önceden para pul düşünmezdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!