Dönemediğim için affet beni
Ve mümkünse kalbimle değil kafamın içindekiyle yargıla
Kaskatı bir gecede soğuk bir gün düşü gibi
İnfazımı ayazında ver öksüz bir kışın
Affet beni
İncedir gitmelerim
Kan çekilse de damardan hayat devam eder mi?
Yazdıklarım sevgimi her daim telaffuz eder mi?
Son akıttıklarıyım sanki şairin damarlarından
Ölüme an be an uzanırken acıyla
Aktıkça sızlatıyorum
Sızlattıkça avuturcasına..
Kendime ulaşmadan sana nasıl kavuşabilirim ki ?
Ey hayallerimdeki kadın!
Bil ki sana hazırlıyorum kendimi
Meylediyorum her bir gülüşünde güzelliğine
Rüzgarda rakseden saçlarına yüreğimi bağlayıp
Bir uçurtma misali savurmak istiyorum
Yaşıyordum hiç ölmeyecek gibi
Kanıyordum hiç durmayacak gibi
Konuşuyordum hiç susmayacak gibi.
Bir sensiz ölü
Bir sensiz durgun
Bir sana suskunum ..
Uçan her martının kanat çırpışını duyuyorum
Yürüyen her bir köpeğin ayak sesini
Her bir horozun ötüşünü uzaklarda..
Hislerim açık ,algılarım kuvvetli
Günün bu saatinde.
Gelmesen de olur
Çok sevildim lakin hiç sevemedim
Bir seni sevdim en derinden
Sen de anlamadın ya beni
Varsın kapansın tüm kapılar yüzüme
Varsın tüm perdeler çekilsin güneşime
Artık elde kalmadı hiçbir şey
Seni yaşamak seni
Bu ıssızda bu karanlıkta
Ve isyan etmeden doğan güne
Senli geceleri düşlemek
Ellerimde sevdan ; gözümde yollar
Bir yanımda dağlar var aşılmaz
Bir yanım hırçın bir umman..
Derinlerimde bir yalnızlık benden de bâki
İnsan en çok girdabını severmiş Dünya’nın
Oysa gökyüzü her zamankinden de mavi
Bir özlem kaldı derinlerinde yaralarımın
Adına meydan okuduğumuz bir sokak kaldı hatıramda
Bir de dudaklarımda sinmiş inceden kokun
Meydan okuduğumuz aşikar olunca
Tükketti İstanbul ikimizi
Oysa elinden tutup yürüdüğümüz yollar
Seni düşünürken dağlar bile dağa aşılmaz
Yollar aşınmış her bir adımda senle hayallerden
Seni suya yazsam mesela
Kim kazıyabilir ki seni?
Sen zaten berrak bir suya yansıyan ayın en güzel yüzüyken
Kimin serinde olabilir ki bu kadar kötülük?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!