İstanbul’um…
İlk tanışmamızı hatırlıyorum da,
Hayretle bakmıştım yağmuruna rüzgarına,
Ağlamıştım kollarında…
Ve sende ağlamıştın sonra,
Bir dost gibiydin bana...
Yağıyorsun bir köşede sakince,
Bilmiyorsun getirdiğin duygu zalimce…
Sevilmemiş kovulmuşsun göklerden,
İşte hak ettiğin yerdesin düştün sen…
Evett. Söyle sevgiliye! Yavaş yürüsün,hafif bassın üstüme. Yürümeleriyle bitmeyen bi ben olayım yolunda.. Asfaltlarım olsun,agladıkça çamur olmayayım.. Hüzünlerim olsun,o üzüldükçe yanmayayım.. Geçip dursun onla zamanım altından kalkmayayım. Ölü gibi; bedeni ölü,yüregi fani. Nefes alırsa diye, hani olmaz ya. Melekler almaz diye bilirdim.. Diyelim aldı, havaya karışayım.. Yavaş ama derin solusun beni. Hani bitirmekten korkarmış gibi, kimselere göstermeden kuytu köşelerde çeksin saydam bedenimi içine... Bitirmekten korkar gibi yudumlasın çehremi nefeslenmek için durdugu pınarlardan.. Ve o güzel kalbi hızlıca vurdugunda yüzünde pembeleşen,benim hayallerim olsun.. Çünkü hep onun gülüşüne yakışacak gibi, onla doludur hayallerim.. Ve olmaz ya, melekler ölmez ya en çok ta ona yakıştıramadıgımdan diyorum ya.. Hani olursa diye.. Dokundugu son yaşam ben olmak isterim
Günlerden neydi bilmiyorum,
Ama gidişin hala aklımda…
Zaten canım o kadar yanarken,
Önemi var mıydı ki zamanın,günün,ayın,anın?
Elbette yok! ! Geceyle gündüz beraber mutsuz…
İkisinde de gözyaşlarım aynı…
Bir zamanlar yine unutmaya çalışmıştım seni,
Duyan gözleri, gören kalpleri,
En başta da kendimi…
Sonra bir ay ışığı vurmuştu yüzüme,
Aklımı, fikrimi götürmüştü tüm benliğimi…
Bir ara bi baktım yağan yağmurdaydın,
İşte şimdi sevamızın ayin yerindeyiz...
Sevdamızın duruşması gözrülüyor...
Yer gök yalancı şahitlerle dolu...
Günes; gözlerini sabah ona açmadı,Gece; onu iyi uyutmadı,
Rüzgar; onu iyi sarmadı,Kuşlar; kalbi onun için atmadı diyor...
Ve hepsi yalan söylüyor...!
Tepelerde bırakmışlar aşkımı,
Sessiz olun yoksa benden kaçtı mı?
Ağır aksak çıkar mıyım yanına?
Tekrar alıp basar mıyım koynuma?
Sahip olamayacağım tek yer olsaydı da kalbin,vücudunun bir köşelerinde pineklerdim...Beni düşünmeyecek tek yer olsaydı da zihnin,önemi yok seni düşünmeye devam ederdim!
Sana her asik misin dedigimde,evet'le hayir'in birlesimiydi gõzlerin..Cunku hic benim kadar emin degildin! ..
Sen gitmedin içimden, giden çehren ve yüzün,
En sefil duygularım, kırık kalbim ve hüzün…
Ne hayaller kurmuştum, sayende sensiz kaldı,
Silindi sevinç desen, yerini düşler aldı…
İrkildim duyduğumda sevmiyorum mu dedin?
Zaten yıkık döküktüm ayrılmaya mı geldin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!