Kayıp gidiyorsa gözlerinden umudun sıcak süzülüşü,
Bırak gitsin…
Çünkü sen, sende olanlara değil,
Sana geri döneceklere sahipsin…
Ağlaman gerekiyorsa duygularını bıraktığın yerde,
Kalbi ölür derlerdi gittiğinde,
Bitmezdi yanılmaları…
Bilmezlerdi beni öldürüp, öldürüp,
Yeniden yaşattığını…
Gözü görmez derlerdi baktığında,
Anladım unutulmadığını anlamak,beklemekten tozlanmış bir resmin üzerine gidebiliyorsa ellerin mümkün olabiliyormuş...Ve alıştım yıkılmak,tüm umutlar seni yalnız bıraktığında benliğinden çekip gidiyormuş!
Belkide yanılmamısım, Yanıldıgımı düsünürken... Her hayalim seninleymis basından beri.. Gözlerinde uyurmus sevgim, sen actıkça gülermisim.. Ama bilmiyordum hiç bi somut duygumun sende soyutlastıgını.. Anlamamısım daha önümdeki terkedilmisligimin,benimle yaslandıgını.. Beni sana koydugumu ve adım adım çekip gittigini.. Önceden de sensizdim, ama bensizim şimdi..
Ey sevgili...
Bırak ta herşey bittiği gibi kalsın...
Ellerim sana uzansın,arasın tarasın her bir yanı ama bulamasın,
Yine boş kalsın...
Ve gözlerim yine baktığı herşeyi sen sansın...
Bir zamanlar ellerin olan raflardan,
Küçüktüm.. Her geçen bulutu tutup sallayasım vardı.. O kadar masum ve hafifti ki.. Beni üzmeyecek gibi gelirdi.. İnanırdım o zaman düsüncelerime. Ve yıllar sonra büyüdüm. O beni üzmez dedigim bulutların altında terkettin beni. Tüm masumlugu senle doldu göklerin. Sen oldun günesim.. Anladım hüzündün,anladım mutsuzluktun.. Ama asktın iste. Kabullendim. Simdiyse gökkusagında ki rengimsin.. Bulutlarımın üstünde
Öyle bi darbe vurdun ki yüregime, artık olmaya kalkışmadığım ve adına yakışmadığım hiç bir olüm kalmadı dünya üzerinde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!