İnişli çıkışlı.
Hiçbir işaret yoktu.
Gökyüzü sıradan, sokak sessizdi.
Ama içimde bir şey —
çoktan kararını vermiş gibiydi.
Ne zamandır arıyordum bilmiyorum,
Sessizce esneyen bir akşamda
gözlerimiz aynı ufka bakmıyor artık.
Gölgelerimiz yan yana düşse de
adımlarımız farklı yollarda yankılanıyor.
Her şey usul usul eskirken,
Gözlerimizin arasında bir göç var,
günler, tanelerini düşürerek akıyor.
mevsimler kendi gölgelerini sırtından atıyor,
biz hâlâ aynı cümlenin başında oyalanıyoruz.
Bir rüzgâr geçiyor aramızdan,
Her gün seni görmek ihtimaliyle uyanıyor içim,
sanki sabah, gönlüme gizli bir müjde bırakıyor.
Bir tebessümün dokunsa rüzgâra,
bütün kuşlar yeni bir şarkıya başlıyor.
Seninle değil belki,
Taktığım ilk toka,
Sevdiğim son kadın.
Ettiğim ilk dua,
Düştüğüm son çukur.
Tırmanırken hevesle,
Boğuluyorum yamaçlarında.
Ey kalbimin hülyalı seferlerinde
en uzak liman, en parlak yıldız,
her gün biraz daha bana gizlenen,
lakin bir adım ötede duran sevgili...
Seni görmeliyim;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!