Geceden arta kalan bir ışıktım önce,
Kimsenin görmediği bir çizgide durdum.
Rüzgâr, unuttuğu bir hikâyeyi fısıldarken
Ben, kendi adımı bile unuttum.
Sonra bir gölge düştü içime,
Bir gölge düştü yüreğimin eşiğine,
Kim bilir hangi rüzgârın savrulan yadigârı.
Geceden çözülmüş bir kıvılcım gibi
Yavaşça süzüldü omuzlarımdan hatıraların buğusu.
Gökyüzü, sustuğumu fark etti önce,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!