Emre Alkan Şiirleri - Şair Emre Alkan

Saçlarının telindeydi ayrılık
Gözlerinin önünde durmada
Dirseğini dayadığın o masada
Yazdığın kalemin ucundaydı ayrılık...

Ellerinin içindeydi ayrılık

Yıldızlar kayboldu karardı gece
Umutlar yok oldu anlayamazsın
Hüzünler doldu kayboldu neşe
Sevinçler yok oldu anlayamazsın...

Rüyamda gördüm seni geliyor sandım

Dizlerine yatıp ağlamayı özledim
Geceler boyu yollarını gözledim
Her daim ayrılık türküleri söyledim
Bilsen seni ne çok sevmişim annem...

Unutulunca insan, unutmaya alışıyor

Hangi yıldızı seçersen seç gökyüzünden
Bilki o yıldızda ben olacağım
Beni dileyesin diye
Deli deli kayıp duracağım...

Avuçların açık uyu geceleyin

Ömrünün bittiği yerde ben varım
Yalnızlığın başladığı o köhne yerde ben
Kederlerin boğucu olduğu anda ben varım
Sevgilerin bol olduğu yerde de ben olacağım...

Ölümün soğuk nefesinde benim nefesim var

Bir masal kuşu konar gözlerine
Bir varmışın bir yokmuşun sonunda
Gökkuşağının altından geçeriz
Mutluluğu buluruz belkide...

Kaf dağındaki çicek bizim için açar

Büyük üstat rahmetli NAZIM ın dediği gibi mapusluk zor zanaat

Bir şafak daha doğurduk işte
Kanlı ellerimizle
Aldık tabiatın karnından
Olması gereken yerine...

Saçların rüzgardan dağılmış öyle gelirsin ya
Gözlerin baygın baygın öyle bakarsın ya
Vücudun alev alev öyle yanarsın ya
Seni öpmek isterim işte o zaman...

Anlatılan her yalana hemencik kanarsın ya

Çoğu gün efkarlıyımdır ben
Oltanın ucundaki balığa efkarlanırım
Kafesteki kanaryaya bazen
Sevgiliye verilmek için koparılmış karanfile
Kapana yakalanmış saka kuşuna bazen...

Umutsuz gecelerimin umudu oldun şimdi
Yanacak ateşlerim yoktu senden önce
Penceremin kenarına konan güvercin kadar
Masum,yürekli olmanı sevdim
Sen batık gemilerin prensesi
Sen sevdiğim ELARA...