Bir köhne kadit parçası, bir çehrei menbus,
Zulmetler içinde mütereddit, mütelâşi,
Daim mütefikkir görünen, kendime mahsus
Efkârı sakimane ile âleme karşı
Ateş saçarak etmede her gün bizi tehdit,
Tüm hikâye İskenderiye ile başladı,
Batlamyus, İskender’e yol gösterdi,
Bir şehir kurdular Akdeniz’in kıyısında,
Zihnin ışığını sakladılar parşömenlere,
Bilginin tahtıydı o sokaklarda gezilen yerlerde.
Mevsimlerin renkleri bütün cilvesiyle insanlığa kendini sergiliyor…
Tabiat gebe kaldığı zemheri aylarından sıyrılma çabasında…
Vazifelendirilenin ‘Vazifesi’, en hassas hesapta bile şaşmıyor…
Bir başka oluyor mevsimlerin güzelliği…
İnsanların halleri gibi…
Bazen içindeki sana seslenen 'seni' dinlersin can kulağı ile,
Yıllarının heba olması neymiş, anlasın gözyaşlarının sağanağında,
Sonra irkilirsin, ruhundaki bulutlar dağılır, bir sabah güneşi doğar,
Renklerini hediye eder ebem kuşağıyla,
İşte o an anlasın ki yeniden doğmuştur ruhun ve bedenin.
Neçik oldı bu cihan, aydın erler hakdan şaşdı,
Fitneler baş köşe oldu, adalet dildən düşdi.
Ey ki yönler millete, yazık kılup halkı haşdı,
Her biriniz dergâhında zulme doğru baş buluşdı.
El ki size emanet eylerdi mülkü, devletü,
Darkness grows inside me every moment,
I search for a way out, hoping for the right path.
But I’m lost, every branch I cling to
Breaks one by one, and I fall endlessly.
The voices in my mind won’t quiet down,
Nasipten öte lokma yenilmez, kısmet elden,
Her şey vaktinde, kudret ehli yazar her yoldan,
Muradımıza ermek, âh ne saadetlidir candan,
Dost'a sığınırız, o münezzeh ilahî yardan.
Ey aşk yolcusu, gönlünü aşkla yoğurup bu yola düşen,
Bil ki bu menzilde, her adımda sırlar saklı her köşen.
Erenlerin babalarıdır rehber, ışık saçan yıldızlar,
Sözleriyle yüreklere merhem olur, gönüllerde saf nişan.
Her nefeste dirilir dostluk, sevda, Hakk’a giden erenler,
Artık ruhlarımız yabancı birbirine...
İki düşman gibi kırıyoruz kendimizi
Oysa ne günler yaşadık sabahı karşılayan...
Yağmurlar, karlar, güneş, deniz, hepsi şahit...
Neden böyle oldu, tutamadık dilimizi...
Gün geldi, düştük bu fânî cihâna,
Kudretten bir nefesle can bulduk âna,
Ana baba lûtfuyla dünyaya belirdik,
Rahmân'dan nimetti, her an imtihâna.
Bu dünya bir mihraptır, Hak’ka bir aynadır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!