Akşamları yorgunluğumuzu taşırdık toprak evlere
En sıcağından söyleşimizi kurar
Bir demli çayın gülümsemesindeki
Yarenlik bir karanfil gibi açardı
Göz bebeğimizde emmioğlu
Çocukluğumuz yayla yokuşunda açan güller gibiydi
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta