Sırtım taşıyamıyor ruhumu.
Kambur değilim, eziliyorum
İçimden içeriye.
Dünya küçük bir çocuk,
Babasının omuzlarına tırmanan;
Şimdi anladın mı boynumda duran yükü?
Göz kapağı tüyden hafif bir gölge
Ruhunu kaybedip derinlere dalıyor.
Sonsuz hüznün bahşedildiği gecede
Yalnız aynaya bakarken gözlerini açıyor.
Sanılandan çok daha yorgun,
Yağmakta ömür kimine hırçın
Kimine uysal damlalarla,
Anılar bir an kuruyor
Gri/altın renkli ordular yağan
Bulutların altında.
-
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!