Gözlerim doldu seni düşünürken
Neden ayrı seven bu iki beden
Vuslat günü gelsin diye beklerken
Kavuşamadan bitti bu talihsiz serüven.
Her gün ufukta gözlerini beklerken
Sarardım soldum aşkından
Bittim harap oldum
Seni sevdim bir tanem
Sonra bana hayal oldun
Peşindeyim senin
Ölüm beynimde pervasız dolaşırken
Nasıl kayıtsız kalabilir ki bu beden
Kurtuluşumu ölümde görüyorken
Beni hayata döndüren yine sen
Ölüm, gemisiz bir yelken
Gözlerine baktığımdan beri
Seni görür oldum karşıda
İçimi bir türlü açamadım sana
O kara gözler hala aklımda
Bir anlayabilseydim seni
Sevmekten korkuttunuz beni
Ey kahpelik dolu yıllar.
Gönlümde kabuk tutacak yer,
Aklımda sığınacak bir liman bırakmadınız,
Ey gençliğimi yitiren yıllar.
Neye yarar ki seni düşünmek
Ellerinden uzakta üşümek
Gözlerinin sıcaklığını umarken
Ayrılık acısıyla gömülmek.
EMİR Y.
Hiç bu kadar acı vermemişti gözlerinin yokluğu
Bunaltır hale geldi ayrılık acısının çokluğu
Birlikte geçireceğimiz günleri hayal ederken
Yine geldi ayrılık günü düşündüğümüzden erken
EMİR Y.
Ölüm en uzun gurbetse eğer
Uğruna gurbet bile değer
Gözlerinden uzaksa bu yerler
Bil ki bana kabirdir bu ırak eller.
Dünyada cehennem sensizlikmiş meğer
Kapkara gözleri ışıldardı,
Küçükken ben kollarında
Az mı acı çekti benim uğruma
Bu kahpelikler dünyasında
Sezdirmezdi sevgisini, ulu orta her mekanda
Dağ başında mazlumdur seven
Mum ışığıyla karalıkta gezinen.
Bulutların arkasında güneş iken
Doğuverir aniden gözlerinin içinden
EMİR Y.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!