Sel ki önünde engel tanımaz
Aşkın önüne mesafe konulmaz
Sevenin gözünde aydınlık olamaz
Dünyada aşkı böyle bilen bulunmaz
Bir fısıltıdır aşk, duyulmaz
Kırık bir kalbim var,
Senin yerine bu bedende...
Her şey bitti sen varsın,
Harabe olmuş sevgimde.
Bitmeyen gecelerimde
Şu dünyada neyim oldu ki
Sen benim olasın
Arzularımı süsleyen yegane şey sensin
Her zaman olduğu gibi sen benim değilsin.
EMİR Y.
Sadece bir dost eli isterdim
Terkedilmiş bedenimin yanına
Zindanlarda sürünen ruhuma
Salkımları bile donmuş gönül bağıma
Sadece bir dost eli isterdim
Dört duvara aşina bu sima
Onlarda benim bu yalnızlığıma
Yalnızlığımdan yakınır dururum ama
Yinede bulamam küçükte olsa bir deva
Şu kanayan yarama tuz basmaya
Tek kaldım şu koskoca dünyada
Onca eşin dostun ortasında
Anlamsız gelir bu insanlara
Bunu anlayacak tek kişi karşımda
Ne o bunun farkında
Karanlık bastı yine hüzün dolu odama
Ne anam ne babam yok ya yanımda
Daha bir kötü başladım bu bahara
Sevgi dolaşması gerekirken damarlarımda.
Kaybetmiştim sevgilimi geçen baharda
Elimde külü düşecek bir sigara
Masamda buz gibi olmuş bir fincan çay
Sabahın beşi olmuş ben hala ayakta
Sırf seni düşündüğümden ne çay, ne sigara
Ne kan çanağına dönmüş gözlerim
Gözleri nemli oturur karşımda
İsyan eder gibi bakar dünyaya
İçinden der hadi bir aşkta bana
Fakat bulamaz aradığını buralarda.
Layıktı tabi en iyisi, ona
Kader dedim, hep bekledim
Gelir dedim, sen dedim
Yine bekledim!
Yalnız seni bekledim,
Ama sen, ama sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!