Emir Şıktaş Şiirleri - Şair Emir Şıktaş

Şiirdi…
Dilimde ezberdi,
Sonra beste oldu sazlarda.
Uykusuz gecelerde söylendi.
Sessizce dinlediğim mısraları vardı,
Ihlamur kokusuydu, yayılırdı,

-çift ayak-
Seninle göz göze geldik bir vahtlar,
Sen meni, men seni sevdik bir vahtlar,
Gençlik çağımızdı güldük bir vahtlar,
Unudan sen oldun, günah mende mi?

Gün olur
Sırtımı döner giderim bilinmeze,
Sarılırım sevmediğim herkese.
Muhtaç olup görmek istemem yüzünü,
Belki alışamam başka nefese,
Kulak asmıyorum duyguya, hisse.

Zifiri gecelerin haince yüzleri var!
Şehitlerin kanında hainin izleri var!
Yanınıza kalmaz bu kancıklık, bilesiniz!
Hesabı sorulacak, Türk'ün kurt gözleri var!

Hakkâri de Mehmet'e saldıran köpek soyu,

Cepleri doludur, gözleri doymaz,
Yürek yandırandır, dert göynedendir.
Anayı, babayı, büyüğün saymaz,
Burnunun dikine daim gidendir.

Boş oturur zengin malın hesaplar,

Aradan bir asır geçer, halen de sürer bu devran,
Kabil'den miras kalmış, kendine düşmandı insan.

Hata yapsın diye pusar, fitne, fırsat beklemede,
Hatasız insan olur mu? anlamak istemez nadan.

Yirmi beş şubatında gece ağlar kuzular,
Çakal sürüsü girmiş masumların canına.
Hocalı esir düşmüş, katledilmiş yavrular,
Çocuk, yaşlı denmemiş bölenmişler kanına.

Yıkılmış can Hocalı,

Bir anda gönlüm kabardı,
İçinden sen geçtin,
Rüzgarın kırdığı dal gibi,
Özlendiğini içimde duyar gibi,
Gözlerimin önünden hayal gibi,

İnsan hakları varmış!
Batı’dan gayri kime?
Ruhsuz, kalpsiz onlarmış!
Gitmeliler hekim’e...

İnsan hakları varmış!

(Anneler günü münasebetiyle..)
Önünde diz çöküp, el öpeceğim,
Tek varlığım, tek kutsalım anamdır.
Aşk ile yoluna gül dökeceğim,
Dar günümde ah-u zarım anamdır.