Emir Şıktaş Şiirleri - Şair Emir Şıktaş

Bir dilek diledim,
Yüreğimle ben,
Bir dilek diledim
İçinde sen.
Nafile dilerim oysa,
Olmaz hiç biri,

Merhaba deyince yorulur musun?
Söyle insan oğlu bu kibir niye?
Eksiğin var dersem darılır mısın?
Söyle insan oğlu bu kibir niye?

Konuşunca yere göğe sığmazsın,

Aylar oldu senden ayrı düşeli,
Özlettin kendini cennetim Iğdır.
Aras’la coşarım, gönlüm neşeli,
Hangi dilde seni anlatım Iğdır.

Ağrı dağın lapa lapa kar tutar,

Viran olmuş bir hanenin,
Yıkık kapısı gibiyim.
Sahipsiz kalmış binanın,
Bozuk yapısı gibiyim.

İnan gücüme gider,
Sakın deme unuttum!
Etme beni derbeder,
Sakın deme unuttum!

Unutacak ne var ki,

Acıların acımız, yaraların yaramız,
Sizleri seviyoruz gönülden, engelliler.
Acımak değil niyet, yanar yürek paremiz,
Yüreğiniz temizdir bir gülden engelliler.

Size bakan annenin elleri öpülmeli,

ŞU EYLÜL'Ü..
Güllerimi tek tek aldı,
Sevmem artık şu Eylül'ü.
Nev baharım, yaz mı kaldı?
Sevmem artık şu Eylül'ü.

Kimi dindirsen bir feryat, kime dokunsan vaveyla!
Niçin ağlar dideleri gara gözlü perilerin?

Sesine narahat ollam, axdarmam sene'yle, ay'la,
Şehla gözleri zifiri, sırrı gizli perilerin.

Gözlerim axdarır her zaman seni,
Gel mene ömrümün gel cavan çağı.
Arzular üreyim, ister can seni,
Gel mene ömrümün gel cavan çağı.

Her geden bir derdi ehdi ömrüme,

Analar ölünce aydınlık ölür,
Dünya karanlıktır evladı için.
Evlatlar, Ana’yı alır omzuna,
Mezara gitse de sevinir, niçin?

Kimseler görmesin evlat acısı,