Kim için yazdım sanıyorsun bunca şiiri
Güzelliğini anlatmak için yetersiz olsada
İçimi açmanın başka yolumu vardı sanıyorsun
Gözlerine bakarak konuşmak mümkünmü
Kim için yazdım sanıyorsun bunca şiiri
Dağları denizleri kuşları balıkları neden anlattım
Kadehler doldu boşaldı
Kederler yerli yerinde
Bulutlar yere alçaldı
Şimşekler gözlerinde
Yağmur oldu gözyaşın
Kırk yaşı geç mi sanıyorsun İnan ki çok aldanıyorsun
En güzel yaş bence tecrübe olgunluk kıvam var
Özlemler hasretler bir kavuşmada yakacak ateş var
Anlayış hoşgörü sevgide seviye saygı var
Gözlerden dökülen yaşlara inat sönmeyen umut var
Bakışta canlılık hayatı seviş hayata bağlılık var
Sarıya hasret yeşil yapraklar
Maviye tutsak engin denizler
Gönülde kasvet umutsuz aşklar
Boynunu büktü biçilecek çaresiz başaklar
Baharı yaşatıp hazanı yaşayacaklar
Günyüzü görmemiş köle insancıklar
Aşka elveda derken baharın son deminde
Nasıl oldu anlamadan buluverdim içimde
Karşıma çıktın birden hayali bir zeminde
Kalbimi kapatmıştım kilit bile vurmuştum
Kim aldı seni içeri kim açtı kilitleri
Kamyon ağır yük ağır
Kamyoncu yorgun
Kapanıyor gözler ağır ağır
Uyuma kamyoncu
Bak şu otobüste var
Bir sürü yolcu
Yıllarca koştum peşinden
Adını yazdım dağlara taşlara
Umudumuz Karaoğlan diye
Pişmanım boşa geçmiş senelerim
Kandırdın beni liderim diye
Ver boşa geçen gençliğimi bana geriye
Bir sene daha gitti ömründen
Bir yaş daha ihtiyarladın kaptan
Oldun şimdi kırk yedi
Bakalım kader sana bu sene ne dedi
Yine aşkı bilmeden aşkı anlatmı dedi
Ah bir özlem ki sana duyduğum
Hele de bir özlem ki
Dayanılası değil
Sen kokuyor denizler
Sen esiyor rüzgarlar
Sen uçuyor martılar
Dedin seni senin sevdiğin gibi
Sevemem belki
Sen beni benim seni sevdiğim gibi
Sevemezsin ki
İstemem de öyle sevmeni
İstemem çektiklerimi çekmeni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!