Emir Güral Şiirleri - Şair Emir Güral

Bir derde kim öğüt kırar
Bir serde kim gönül
Yalın doğdum güne
Bir rızaya matbuğ
Bir rızaya hütmen genişti kavaklar
Bugün ve ertesi

geride kaldılar
sessizlik, yıldırım gürültüleri
sadelik yağmur akıntıları
toprak, çöl yağmurları
hepsi sen
ki nereye dönsem...

dün düne ait
bugün bir an içinde geziyor
sessizlik ise gün batımında
kimsesiz hayat, kimsesiz bitiyor
kuru ekmek ve bir içimlik su
sensizlik var kulağımda

Nereye gidiyoruz;
Bir bavul bir çanta
Umutlarımız kirli
Ellerimiz.

Bugün tüten dosyalarım

fıtrat icabıdır
en temel hekimlerin şifasıdır
neye ve neye göre
korkusudur olağanın
işte en temel sevgilerimle
fıtrat

kabus kör kütük va acı
dinleyen dinleyeni dinlesin
hepsi mevzuat gereği
bilmeyen neylesin

ansızın gelen vurgun

bu bir matematik problemi
sorular inceliyor heceleri
her kelimeye bin ruh
sızıyor geceleri

ey güfte
ne zaman seslenişin
umurdamak sevdişim
ve bir melhem dudağında
bilmeyişim

İmkanım yoook
Ne yapayım, elim kalkmıyor
Ateş su ve toprak
bir misilleme, vites geriye

Yanıyorum doktor bey

Gül dedi gonca gül
Şiirdi akıp giden,su misali...

Hiç durdu mu gönlündeki yara
Ya da sesler miğraga düşen ajoteni
Beynim çatladı ey kuş