En çok neyi sevdim bilir misin?
Yağmurlu bir günde bulutların arasından
İnadına gülümseyen güneşi.
En çok neyi sevdim bilir misin?
Beklenmedik bir zamanda açan gülü.
Garibine gidecek belki de fakat;
Gidişin;
Sırlarımın bilinmezliklere yolculuğu gibiydi.
Bakışların;
Çerçeve içine hapsedilmiş bir resim.
Hatırlamıyorum
Çok mu uzun sürmüştü
Koy verdim düşlerimi,
Gidin dedim gidin
Gidebildiğiniz yere.
Kocaman bir boşluk
Çöreklenmiş yatar,
Yüreğimin en tenha köşesinde.
Dedim ki:
Söyle bana
Hak kimden yanadır anam?
Dedi ki:
Doğrudan yana elbet
Şüphen mi var bundan?
Tan yeri ağarıyor bak yine;
Korkularımdan sıyrılıyorum böylece,
Bir gece daha bitti diye
Seviniyorum kendimce.
Dün akşam
Seni düşündüm anne.
Hani bazen olur ya
Dalıp gider,
Kendinden geçersin birden.
Senden başka kimse yoktur sanki
Şu kocaman evrende.
Geliverince birden kendine
Penceremi araladım Siyaha boyanmış gece. Buyur etmek istedim onu en kıymetli köşeye.
Başımı yaslasam biraz bilinmezliklerine
Hafiften bir rüzgar değsin istiyorum tenime.
Gelirken; Yıldızları da yanında getirse keşke.
Olur ya;
Dalıp gidersek maziye
Hangi gece aydınlatır ruhunu,
Hangi gün yıldızlar saklanır sonsuzlukta.
Söyle bana,
Sessizlikle buluştun mu hiç
En tenha köşelerde.
Bensizken de benimle yaşamayı
Erken yenik düştü gözlerim
Bu akşam uykuya.
Dalıp gitmişim bir anda,
Rüyalar diyarına.
Bir bağırma sesiyle
Fırladım yatağımdan.
Ey yüreğimin biçare, yorgun sesi
Kapadım kulaklarımı ben sana
Sus! ...
Sus ve birazda sen dinle beni.
Ele geçmez gerçeklerdir benimkiler belki
Ancak;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!