Emine Sönmez Şiirleri - Şair Emine Sönmez

SEVDA IŞIĞI

Gizli gizli ağladığım bir anda,
Geliyorum diye telefon ettin.
Bağım -bahçem viran oldu diyordum,
Mis kokulu, taze goncalar açtın.

AKLIM KARIŞTI

Damla damla yağan sevgi yağmuru,
Senin ikle fırtınaya dönüştü.
Sana olan hasretimden ötürü,
Kaybettim kendimi, aklım karıştı.

Ne bahar gördüm sensiz, ne yazın sıcağı var,
Sensiz kalan gönlümün hasret çeken çağı var,
Yüreğime kurulmuş, sevda salıncağı var,
Gel elele verelim gönlüm düşmesin dara,
Gelirsen cennet olur, sensiz yanan ANKARA

BU GECE

Özleminle yine düştüm ateşe,
Sen gideli ne dert kaldı, ne neşe,
Sensin diye bakıyorum güneşe,
Seni bekliyorum yine bu gece.

DENİZLER GİBİ

Gözlerinde sitem, dilinde ikrar,
Fırtına öncesi denizler gibi.
Beni yok etmeye çalışıyorsun,
Kalbinden sildiğin son izler gibi.

SEVMEK ZAMANI

Dört mevsim de aşık olmuyor insan,
Aşık olduğunda, mevsim bahardır.
Bir gün kâinat'a hükümdar olsan,
Aşk için tahtından inenler vardır.

TÜRKÜN GÜCÜ

Artık ne sabır kaldı, ne metanet, ne derman,
Mehmet' lerim, gözümde tütüyor, duman duman,
Bir hainin eliyle yazılıyorsa ferman,
Kimse başa çıkamaz, Türklerin gücü ile,

KAÇ SATIRA SIĞACAK


Seninle aramızda ne oldu bilemedim,
Her zaman ağlıyorum, bir türlü gülemedim,
Kestiler yollarımı, yanına gelemedim,

CUMHURİYET KADINI

Kendini kanıtlayıp dikecek bayrağını,
Elleriyle silecek, gözyaşı ırmağını,
Yakmasını bilecek gönlünün çerağını,
Elden gelen çareye ümit bağlamayacak.

Sana söyleyecek çok şey var ama,
Beni dinleyecek vaktın olmuyor.
Bu günlerde bende neşe arama,
Yardan uzak kaldım, yüzüm gülmüyor.

Gözlerim yol bekler, kulağım seste,