Şiirim Şiiri - Asi Yılmaz

Çocukluğumda büyüyen düşlerdeyim
Heyecanla beklerdim hatırlasana
Alıştım uykusuzluklara karanlıklara
Ellerim çıkmaz cebimden korkarım
Yüreğimi çıkarır pencerene atarım
Şiirim i kaybeder hep ağlardım
Duraklara sürgündü yüreğim
Ben biterdim otobüsler gider di
Ellerim şubat olurdu yollarına bakardım
Rüyalarım biter canım yanardı
Şiirim i kaybeder hep ağlardım
Çok vakit olmadı dün gibi hatırlıyorum
Hatırladıkça ellerim şubat oluyor
Üşüyorum
Titremek li sana bakıyorum
Kaşların yıkılıyor ben yıkılıyorum
Şiirim i kaybedip hep ağlıyorum
Ne kadar yıl geçmiş aradan unutulmadın
Sabahsız bir rüyada kaldın
Bir kez olsa sarılmadın
Seni görsem şubat olur ellerim
Titrese ellerim ellerine bakarım
Selam versen titrer yüreğim korkarım
Şiirim i kaybedip hep ağlarım!