Emin Kuzucular Şiirleri - Şair Emin Kuzu ...

Baykuştan başka yok ötüşen kuşlar.
Yaşlandık, yolunda gitmiyor işler.
Sakıza yapışır, protez dişler.
Bastonu, ellerim tutmuyor artık.
Ayaklar, adımı atmıyor artık…

Sende İsmailsin kokun alayım.
Ne olur bekletme kurban olayım.
Zemzemle yıkayıp çölde beleyim.
Ne olur bekletme gel artık oğul.

Umut var, onlarda sonradan geldi.

Söylenecek sözün bittiği yerde,
Yara bende varlık sende Türkiye’m.
Al kanın hilali tuttuğu yerde,
Nöbet bende ar’lık sende Türkiye’m!

Bu vatanı kanım ile sularım.

*
Dünyalık tır salsala tın,
Senin olsun yatın katın,
Altın lavabon bakır çatın,
Ölüm vardır bilmez misin?

*
Sarılırdı muhtaçların yarası.
Höllüğümü, yaşantımı unuttum.
Doğduğum yer; işte benim burası.
Höllüğümü, yaşantımı unuttum.

Sen kadar vefalı değil hiçbir yar!
Şehide vatansın insanlara yer.
Koynunda yatacak bana da yer ver,
Ne güzel yorgansın hey toprak ana.
Sana sevdalıyım duy toprak ana.

Âdemin doğduğu o kutsal vatan
Bir ömür hasretle coşuyor hacım
Nur ala nur olur o yolu tutan
Aşkıyla tavafa koşuyor hacım

Kutsal bir sevdadır verilmiş bize

Kelam hükmederse gönül denginde!
Kâğıda dökülür hayat renginde,
Kendisini bulur fakir, zenginde,
Yaşantım günlüğüm şiirdir benim.
Eminim kimliğim şiirdir benim.

Ayrılmış ruhundan gezer bedeni.
Kitabı kelamı duyuyor musun?
Duygu ayrıldı mı bozar bedeni.
İnsanca yaşama uyuyor musun?
Yaratan emrini duyuyor musun?

*

Öldürmek diliyorsan.
Defterden siliyorsan.
Gelmeyip, kalıyorsan,
Bir yalan söyle yeter.