Emin Çelimli Şiirleri - Şair Emin Çelimli

Sen benim yaşadığım her mevsimimsin
Baharım sonbaharım yazım kışımsın
Sen benim deli gibi tek sevdiğimsin
Gönlümü aydınlatan nurum şuamsın.

Sen benim vurulduğum ilk sevgilimsin

Hesapsızca sevdim candan yürekten
Sen benim aşkımı hesaba döktün
Sus hiç söz etme sen aşktan sevmekten
Sen benim aşkımı hesaba döktün

İki kere iki dört eder bende

Sen, hiç mehtabı seyrettin mi?
Güneşin doğuşunu gördün mü hiç?
Yüreğinde beyaz güller açtı mı?
Dikenlerin acısını, hissettin mi hiç?

Sevginin açlığını yaşadın mı hiç?

Yaşarım başım dimdik kırılmaz onurumla
Hiç eyvallahım olmaz ne sana ne de şahına
Baldıran zehri içtim yaşadım gururumla
Hiç eyvallahım olmaz ne sana ne de şahına

Şu yalancı dünyada misafirim bilirim

Attın yüreğime sönmez bir ateş
Narıma bir tas su dökmüyorsun
Geceler karanlık doğmuyor güneş
Ner(e) deyim nasılım bilmiyorsun
Halimi neden hiç sormuyorsun

Ben seni yaşamaya mecbur yazıldım
Dudağında tebessüm olmaya geldim
Gözlerine takılıp öylece kaldım
Ömrümüzü birlikte sürmeye geldim

En güzel baharlarım seninle geçsin

İsyanım sana değil, aşkına değil
İsyanım kendime, kötü kaderime
İsyankarım lakin gittiğine değil
Nasıl da koştum, senin gibi birine.

İçimden geliyor haykırmak sesimi

İyi bir hayat yaşamak,
Herkesin hayalidir.

Neye göre, kime göre,
kendine göre,
nasıl;

Pekte güzel oluyor
Şu İzmir’in kızları
Edasıyla yakıyor
Şu İzmir’in kızları

Kafelerde barlarda

Sana, ne söyleyecek sözüm,
Ne de yazacak kelimem kaldı,
Bildiğim ne varsa söyledim, yazdım
Birer birer hepsi şimdi mazide kaldı.

Sen, kimseye açamadığım sırrımdın,