Emin Barut Şiirleri - Şair Emin Barut

Nefes almak, yaşamak inan, basit hünerdir
Sevmek ne bir meçhuldür, ne de bilinmez yerdir.
Yeter artık kaçışın, bu içlenme, bu keder
Kuşluk vakti ansızın gel de acımı dindir.

HÜZÜN

Saymıyorsam artık günleri
Anmıyorsam geçen günleri
Beklemiyorsam yarınları
Seni unuttuğumdan değil

Etraf zifiri karaya büründü
Işıklar da sönük
Uzaktan bir gemici feneri yandı
Şaşkınlığıma inat
Bir pencere açıldı

Benden yakışıklısını bulabilirsin
Benden varlıklısını da
Benden akıllısını da bulabilirsin
Eminim bulabilirsin ama

Sunuldu yine içkim tasa
Kapattım perdeyi doldum yasa
Kimse görmesin beni
Toplanmasınlar dumanlı başa...

Ayıplanacak bir sır gibi saklıyorum
Hala o ilk mektubunu benim bulacağım yerde
Yırtamıyorum bir türlü varmıyor elim
Satır, satır, kelime, kelime ezberlediğim halde

Şair olalı böyle yazmadı kalemim
Duygularım böylesi kabarmadı dalga dalga
Böylesi fırtınalara tutmadı yüreğim
Böylesi ağlamadı gözlerim, ağlamadı inan.

Zor inan ki
Hem de çok zor
Yıllanmış bu sevgiyi
Hem de ölesiye bağlanmışken

Boşuna inat etme gidemiyorsun
Seviyorum seni diyemiyorsun
Kolay değil öyle terkedip gitmek
Bekleme boşuna diyemiyorsun

Başım Amarika Rusya kadar geniş
Kendim bir nokta gibiyim
Düşüncem okyanusları aştı
Şu yeryüzünde yapamamak kadar acı
Tüm insanlık uğraşım...