Her kafadan bir ses çıkar, dünyayı dünya yapar, üstelik hepsi kendinden emin. Bildiği kadarıyla bilgin. Böyle güzel eğlencenin keyfini sürenlerdenim. Hiçbir iddiam yokken, bildiren bilgideyim. Unutulanın özü, hatırlanandan engin.
Kesin yargıların, bilgiden eksilen yüzü, oturup izlemekle,
tükenmez bir güzü, dahanın içinde esnek, aşırıya borçlu,
eksilende yerleşik. İfade kendisini çağrıştırır, bildiğine doyamayan en üstünü. Belki de bilmemek, özgürlüğü.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta