Büyük bir acıdan sonra, vakur bir sessizlik gelir
Sinirler mezar taşları gibi törensel bir hal alır,
Katı yüreğin sorar, acı çeken o mu diye,
Dünden beri mi yüzyıllardan beri mi yoksa?
Ayaklar, kendiliğinden gezinmeye başlar
Çiçeğimde gizliyorum kendimi,
Göğsünde taşıdığın, habersizce,
Beni de taşıdığından kuşku duymadan-
Ve melekler biliyor ötesini.
Çiçeğimde gizliyorum kendimi.
tuhaf bir yaratıktır geçmiş,
yüzleşmek onunla
bir esrimeyle ödüllendirilir,
ya da bir utançla
silahsız çıkan varsa karşısına
Yalnızlık Kişinin inmeye cüret edemediği -
Ve Mezarında anlamak için çevresini
Yoklaması gibi ancak
Tahmin yürütebildiği -
En kötü korkusu onun Yalnızlık
Sevinç, karaya ait bir ruhun
Gitmesidir denize
Evleri geçerek, burunları geçerek
Sonsuz derinliğin içine!
Bizim gibi dağların ortasında yetişmemiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!