Emet. Şiiri - Yakup Surul

Sabah doğacak, gece öleceksin
Öğlen açacak, akşam batacaksın
İnsanın soğukluğunu,
Soluğun kesildiğinde anlayacak
Ve bu şehirde sessizce ağlayacaksın
Hem yatağa hem salağa yatacaksın
Yeri geldiğinde mala bağlayacak
Yaşamına yeni bir aşama katacak
Atıkları bir bir içinden atacaksın
Benliğinin çaresi çaresizlik olacak
Her gün doğrudan gözlerin dolacak
Kitapların arasında kurutulmuş gül gibi
Bir gün sende acımasızca solacaksın
Kurutulmaktan çok unutulmak koyacak
Sen korkuyorsun çocuk!
Korkunun kokusunu koklatmayacaksın
Ham yapar seni Emet'in çakalları
Ya her şeyi bırakıp kaçacaksın
Ya da olsun deyip sıvayacaksın kolları
İki seçeneğim vardı
Ben kaçmayı seçtim o anda
Zamanım da dardı
Soluğu aldım odamda
İçimden birkaç şey saydım
Sonra fikrimden caydım
O halini görünce hastanede..
Keşke kaçmasaydım.
Ulan Mahsun.