Emektar Şiiri - Teyfik Abanoz

Ben bir adam sevdim,
Ağzında saman çöpü,
Üstüne sinmiş hayvan kokusu,
Ellerinde asırlık nasırları,
Dişlerinde ki çürüklere sebep,
Hayatla boğuşması.
Ben bir adam sevdim,
Cebi bozukluk dolu,
Hiç tümlenmemiş ki parası.
Bozukluklarıyla yaşlanmış,
İki çay parasına razı.
Ben bir adam sevdim,
Emektar, çilekeş, vefalı.
Sırtına bir çuval da siz sarsanız
Sesi çıkmaz;
Ağırbaşlı, uysal, kısık sesli,
Halkın bağrından kopamamış.
Ben bir adam sevdim,
Kursağına haram girmemiş,
Saçlarında ki aklar,
Helal kazancının eseri.
Şerefsizlerin elinde eskiyen,
Şeref abidesi.
Ben bir adam sevdim!
Ben öyle bir adam sevdim ki,
Alın teri gözlerini yakan,
Yine de ağlamayan!
Babam gibi...