Emekliyim Ben Diyerek Şiiri - Hasan Arpaci

Bu gün;
Bin bir marketin tezgahlarına bakan,
Bir yaşlıyı izledim.
Her reyonun başına varıp,
Sonra düşünüp,
Yürüyüp gidiyordu…!

Gözleri yıldız yıldız,
Ruhu saçlarından bakımsız,
Değneği gökkuşağı gibi,
Yalnız mı yalnız.

Usulca yanaştım yanına,
Bir şeyler söyledim kulağına.
Emekliyim ben diyerek,
Birazda kükreyerek,
Bakarak kesme şekere.
Değneği üç kere,
Vurdu yere.

Kurt düştü bir defa içime,
Bırakır mıyım hiç,
Kendi haline.
Yavaş yavaş,
Çıktı marketten,
Hiç bir şey demeden.

Az sonra;
Bastonunu duvara asmış,
Bir taşın üstüne basmış,
Çöpleri karıştırıyordu.

Önce bir kıyamet koptu,
Kafasını kaldırıp baktı,
O an cuma vakti.
Mavi kafalı makam arabaları geçiyordu,
Her birinde bir kişi,
Yirmi dakika onları izledi.
Niyetini gizledi,
Sanırım;
Allah’a olan,
Sitemini tazeledi…!

H. Arpacı, 2023, İstanbul