EMEKLİNİN BEDDUASI TUTARSA!
Yeşiller boyun büksün, kurusun tüm sarılar,
Kestaneler ağlasın, bal vermesin arılar!
Destici götürürken, koyunların budunu,
Hafız rüyada görsün, mandanın yoğurdunu...
Başlasın lezzet için, her gün hayal kurmalar,
Artık ürün vermesin, Medine'de hurmalar!
Mümkün müdür acaba, sebebini sezmesi,
Artık üretilmesin, nefis yulaf ezmesi...
Düşman gördü sebepsiz, kardeşi bacısını,
Emekli gibi çeksin, yokluğun acısını...
Maaşı almak için, günlere gün eklesin,
Karda kışta donarak, ucuz ekmek beklesin...
Kıvransın bir tek kuruş, kalmayınca hesapta,
Seyretsin boyun büküp, eti her gün kasapta...
İnsan bazen kaderi, elleriyle kazar da,
Atık meyve toplasın, köşe bucak pazarda...
Ona da desin herkes. artık devlete yüksün,
Çaresizce üzülsün, küserek boyun büksün...
Hastalanıp öksürsün, hüzün aksın sesinden,
Randevu alamasın, şehir hastanesinden!
Dilemedi yıllardır, dönüp bir özür bile,
O da emekli gibi, çeksin binlerce çile...
Av. Mehmet SEVİM
Kayıt Tarihi : 5.4.2024 09:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Sevim](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/04/05/emeklinin-bedduasi-tutarsa.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!