Emekliler Şiiri - Yusuf Cantürk

EMEKLİLER(OCAK 2012)

Her üç ayda bir banka önünde kuyrukta.
Saat dokuz denmiş değişmeyen buyrukta.
Emeklilerin duyguları oldukca karışık.
Gözlerinin feri sönmüş ne ümit var ne ışık.

Bazen duygular öfkeli, sorarken neden.
Çalışırken yıllarca yorulmuş beden,
Banka önünde, kuyrukta beklerken,
Hayretle bakıyor insanlar, gelip geçen.

Yıllarca gururla çalışıp emekli oldular.
Acaba ne umdular ki, şimdi ne buldular,
Kimi düşünceli, kimileri de suskun.
Kimi de belli ki mazisine çok tutkun.

Aslında söylenip, şikâyet edenler çok.
Biliyorlar ki onları konuşacak bir yetkili yok.
Yaz neyse de Kışın yağmur, kar ve soğuk,
Yazık ki emeklilerin hisleri oldukça buruk.

Kiminin maaşı az, kiminin Eh. Dedirtecek kadar.
Bazısı açlık sınırında, bazısı şükür eder, der ki kader!
Kimi memlekette ne açlar vardır diye düşünür.
Kiminin ise yüreği yanıktır, işsiz gençlere üzülür.